“Fena arkadaştan kaç, kaç!”
Furkan 28 -
30: ▪︎Eyvah! Keşke falancayı veli edinmeseydim! ▪︎Ant olsun ki bana öğüt
geldiği halde, beni o sapıttı." Şeytan, insanı yalnız ve yardımsız
bırakır! ▪︎Rasul: "Ey Rabb'im, halkım bu Kur'an'ı terk edilmiş
bıraktı." dedi."
Zuhruf 36 –
38: Her kim Rahman'ın öğüdüne karşı duyarsız olursa, Biz ona bir şeytan salarız. Artık şeytan onun
yakın arkadaşı olur. Şeytanlar, onları
doğru yoldan saptırdıkları halde, onlar
hala kendilerinin doğru yolda olduklarını sanırlar. Nihayet o Bize geldiği
zaman: "Keşke seninle aramız iki doğu uzaklığı kadar uzak olsaydı."
der. Öyleyse bu ne kötü bir arkadaşlıktır.
Abese 34:
"O gün insan kardeşinden kaçar"
Zariyat 50:
"O halde Allah'a sığının![...]"
Kitap mehcur bırakılınca kaçış /
varış Allah’tan başkasına oluyormuş. Bkz: Furkan 28-30 + Zuhruf 36-38
Sonrasındaysa kişi kaçtığı /
vardığı kişiden 2 doğu kadar uzakta olmayı keşkeliyormuş. Bkz: Zuhruf 38 +
Abese 34
Çözümse Allah’a firar etmek…
Kaynak:
https://twitter.com/benmbs/status/1147118012698435584
https://twitter.com/tarihlugati/status/1147113352625360901
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder